Αρχική - ΓΙΑΝΝΕΝΑ-ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Ομιλία ορκωμοσίας

Σήμερα βρισκόμαστε στην αφετηρία. Αναλαμβάνοντας το ρόλο του πρώτου μεταξύ ίσων, θέλω να υπενθυμίσω βραχύλογα τις δεσμεύσεις μας και τις υποχρεώσεις μας:

Υπάρχουν εκείνοι της μιας όχθης, έλεγα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Υπάρχουν και οι άλλοι της απέναντι όχθης. Υπάρχουν και εκείνοι που ψηλά από τη γέφυρα αγωνίζονται να κρατήσουν τις όχθες ενωμένες. Και με γνώμονα, ότι τα προβλήματα του δήμου δεν είναι ποτέ ασπρόμαυρα, κρατούν ανοιχτές όλες τις οπτικές πλευρές, προκειμένου να υπάρχει μια πιο σύνθετη ανάγνωση των προβλημάτων. Με στόχο η ανάγνωσή τους να πλησιάζει περισσότερο την άποψη των περισσοτέρων. Και άρα να είναι όσο γίνεται δημοκρατική.
Η δημοκρατία, όπως και η ελευθερία, ποτέ δεν είναι οριστικά κατακτημένες. Το κρίσιμο πρόβλημα σήμερα δεν είναι η νίκη στις εκλογές. Το κορυφαίο πρόβλημα είναι η αναζήτηση καθολικών απαντήσεων στα πολλαπλά προβλήματα των δημοτών. Απαντήσεις που, στο μέτρο του δυνατού, θα αποτυπώνουν και τη θέλησή τους, ώστε να διασφαλίζουν τη δημοκρατική νομιμότητα. Δεν θα είμαστε οι άρχοντες που θα αποφασίζουμε όπως θέλουμε. Θα είμαστε οι αντιπρόσωποι που θα αποφασίζουμε εν ονόματι των δημοτών. Οδηγός των αποφάσεών μας πρέπει να είναι η θέλησή τους. Η τόσο δυσδιερεύνητη, αλλά αυτό είναι το χρέος μας. Δεν κρατούμε το σκήπτρο της εξουσίας για να το διαπραγματευτούμε σε καθεστώς ανοίκειας συναλλαγής με επιλεγμένα μέλη του σώματος των πολιτών. Αντίθετα θα πολιτευτούμε για να αποκαταστήσουμε την ισονομία και τη δικαιοσύνη. Έστω και με οποιοδήποτε κόστος. Άλλωστε και η ελπίδα για το όνειρο έχει κόστος. Θα αποφασίζουμε εν ονόματι και θα λογοδοτούμε διαρκώς στον εντολέα μας, που είναι οι δημότες. Και αυτή τη δέσμευση θα τηρήσουμε με ευλάβεια.
Ο εκλογικός νόμος μας οδήγησε σε συναινέσεις, συγκλήσεις και συγκερασμούς σε επίπεδο Δημοτικού Συμβουλίου. Ο Νόμος, όμως, δεν μπορεί να αποκλείσει και στο επίπεδο αυτό να λειτουργήσουν οι συμπεριφορές μιας ήδη κατεστημένης πολιτικής κουλτούρας. Και να επιχειρείται η λύση ενός προβλήματος διαμέσου συναλλαγών, εκβιασμών, ή και της αδράνειας ακόμη. Με συνέπεια την καταστροφική παράλυση του Δημοτικού Συμβουλίου και βέβαια την αποτελμάτωση της πολιτικής. Ρωτήσανε κάποτε τον μεγαλύτερο ίσως επιστήμονα όλων των εποχών, τον Αϊνστάιν, πώς γίνεται και ο άνθρωπος, αυτός ο μικρός και ο μέγας, πώς γίνεται και, ενώ εισέδυσε στο πιο απόκρυφο μυστικό, όπως είναι το άτομο, δεν κατάφερε, όμως, στη συνέχεια να ελέγξει τη χ ρ ή σ η της δύναμης που προέκυψε από τα διάσπασή του. Και ιδού η Χιροσίμα, το Ναγκασάκι κ.ά. Και ο Αϊνστάιν απάντησε: - «Είναι απλό, η πολιτική είναι δυσκολότερη από τη φυσική» Και ίσως αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τη χώρα μας η οποία πλήττεται από αρχαιοτάτων χρόνων από μια δομική, καταστροφική και διαχρονική ασθένεια. Τη διχόνοια. Την είχε επισημάνει ήδη ο μεγαλύτερος ίσως πολιτικός επιστήμονας όλων των εποχών, ο Θουκυδίδης, όταν, δυόμιση και πλέον χιλιάδες χρόνια πριν, έγραφε, «Πολύ πιο εύκολο, λιγότερο δαπανηρό και πιο σίγουρο(από το να εκστρατεύσει εναντίον τους) είναι να αφήσει κανείς τους Έλληνες να φαγωθούν μεταξύ τους» (Η,48).
Με το νέο εκλογικό νόμο η διαδικασία των συνεργασιών και της συναίνεσης καθίσταται και θεσμικά επιβεβλημένη. Με άλλα λόγια, όσο δύσκολη και αν είναι καθίσταται μονόδρομος. Και στο μονόδρομο δίλημμα δεν πρέπει να υπάρχει: Επιχειρείς να τον διανύσεις. Με διαρκή τη φροντίδα η συναίνεση να μη διολισθήσει σε ανοίκεια σ υ ν α λ λ α γ ή και από εκεί σε σύγκρουση. Η δημοκρατία προστατεύει, και οφείλει να προστατεύει, τους ακτιβισμούς και τις αντιθέσεις κάθε είδους. Ακόμη και εκείνες που στρέφονται εναντίον της. Τον πυρήνα της όμως τον καταλαμβάνει η σύγκλιση, η συναίνεση, η μετριοπάθεια και το μέτρο. Στο πλαίσιο της συναίνεσης οι διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες μας δεν θα είναι αφορμή συγκρούσεων, αλλά, αντίθετα, γόνιμη πολυπρισματική προσέγγιση της φύσης των προβλημάτων. Και των δυσκολιών τους. που είναι η εσωτερική μας αντιπαλότητα. Άλλωστε οφείλω να υπογραμμίσω ότι δεν θα είμαστε απλά μια διαφορετική δημοτική αρχή. Ευαγγελιζόμαστε μια άλλη πολιτική και κυρίως μια άλλη κουλτούρα. Η δέσμευσή μας συνεπώς να συνεργαστούμε με όλες τις δυνάμεις που εκπροσωπούνται στο Δημοτικό συμβούλιο, δεν είναι μόνο προϊόν συμμόρφωσης στο νόμο. Είναι η πίστη μας ότι στην πολλαπλή διαφορετικότητα των προβλημάτων, η απάντηση πρέπει να αναζητάτε στο κοινό σημείο που μπορεί να διαμορφωθεί δια μέσω του διαλόγου.
Μια επιλογή των αιρετών αρχόντων, όμως, δεν αρκεί μόνο να είναι κοντά στην άποψη των περισσοτέρων και άρα να είναι δημοκρατική. Πρέπει παράλληλα να είναι και δ ί κ α ι η , ώστε να υπηρετεί το κ ο ι ν ό κ α λ ό . Χωρίς ταυτοχρόνως να αίρει την προστασία των ατομικών ή επιμέρους συμφερόντων. Είναι προφανές, πως η δέσμευση αυτή δεν είναι εύκολη. Οι άνθρωποι αγωνίζονται μαχητικότερα για την προάσπιση των συμφερόντων τους, παρά για την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος δικαιοσύνης. Με αυτή την αντίληψη πρέπει να συγκρουστούμε. Και η μάχη αυτή είναι σίγουρα η δυσκολότερη. Αρκεί για τούτο να αναφέρω τη μελαγχολική διαπίστωση του μεγαλυτέρου ίσως θεωρητικού του δικαίου του 20ου αιώνα του Χανς Κέλσεν, που είπε «Και πράγματι, δεν ξέρω και δεν μπορώ να πω τι είναι δικαιοσύνη, η απόλυτη δικαιοσύνη, αυτό το υπέροχο όνειρο της ανθρωπότητας». Είναι δύσκολη η απόλυτη δικαιοσύνη. Η πρόκλησή μας όμως είναι μία: σε κάθε απόφασή μας, από όποια οπτική και αν θεωρούμε ένα πρόβλημα, να μη λησμονούμε «το υπέροχο όνειρο της ανθρωπότητας», και στο νου μας πάντα να έχουμε το αν είναι δίκαιη ή όχι. Έστω και σχετικά δίκαιη. Σ΄ αυτό το ασύλληπτο όνειρο οφείλουν να κατατείνουν οι επιλογές μας.
Όμως, μια απόφασή μας, ακόμα και όταν αγγίζει την άποψη των περισσοτέρων και άρα διαθέτει τη δημοκρατική νομιμότητα, και ακόμη όσο και αν είναι σχετικά έστω κοινωνικά δίκαιη για να λειτουργήσει και να καταστεί βιώσιμη πρέπει να είναι και πραγματοποιήσιμη. Είναι θεμιτό να επιδιώκουμε το ανέφικτο. Πάντα όμως να πολιορκούμε το εφικτό. Ώστε να καθιστούμε στην πράξη τις επιλογές μας εφαρμόσιμες και άρα και βιώσιμες. Στο προαιώνιο δίλημμα ρήξη ή μεταρρύθμιση απαντούμε αβίαστα: Προοδευτική μεταρρύθμιση. Αλλά βήμα – βήμα. Και αφού προηγουμένως φροντίσουμε να πείσουμε για την αναγκαιότητα και την ορθότητα των επιλογών μας. Ώστε οι συμπολίτες μας να έρχονται αρωγοί στη στήριξη των επιλογών μας και όχι να τίθενται εξαρχής απέναντι. Οι δεσμεύσεις αυτές δεν ήταν προεκλογικές εξαγγελίες, είναι δεσμεύσεις για εμάς τους ίδιους για να α σ κ ή σ ο υ μ ε την εξουσία. Και ασκώντας την με τον τρόπο αυτό να εγκαθιδρύσουμε και μια νέα κουλτούρα στη διαχείριση των κοινών. Κουλτούρα που θα εμπεδώσει στην κοινωνία την εμπιστοσύνη στην ίδια τη δημοκρατία. Οι δημοτικοί άρχοντες δεν κατευθύνουν μόνο. Ασκούν με το παράδειγμά τους και αγωγή. Συνοψίζοντας επαναλαμβάνω το τρίπτυχο των δεσμεύσεών μας κατά την άσκηση των καθηκόντων μας:
Οι αποφάσεις μας:

Πρέπει να απηχούν, στο μέτρο του δυνατού, τη βούληση των περισσοτέρων,
να είναι κοινωνικά δίκαιες, έστω στη σχετικότητα της δικαιοσύνης και
να είναι εφικτές, δηλαδή πραγματοποιήσιμες.

Αλλά πριν εισέλθω στις ειδικότερες δεσμεύσεις μας θα μου επιτρέψετε και μια τελευταία γενική επισήμανση: Σήμερα το στοίχημα είναι να αποδείξουμε έμπρακτα ότι και η πολιτική, έστω στο δήμο μας, μπορεί να γίνει δυνατή. Όμως αυτή η φιλοδοξία, εκτός από τις παραπάνω προϋποθέσεις, έχει και μία ακόμη: Για να προσεγγίσουμε τον παραπάνω εξαιρετικά υψηλό στόχο δεν αρκούν οι παραπάνω προϋποθέσεις αλλά και προσπάθειες μόνο των αιρετών αρχόντων. Είναι αναγκαία και η έμπρακτη συμβολή των ίδιων των δημοτών. Ο Τζων Φ. Κέννεντυ στον εναρκτήριο λόγο του ως ο νεότερος Πρόεδρος των ΗΠΑ, απευθυνόμενος στους πολίτες, μεταξύ άλλων είπε περίπου και τα εξής: «Και μην επαφίεστε μόνο στα όσα οφείλει να κάνει το κράτος για σας. Σκεφτείτε ταυτόχρονα και το τι μπορεί να κάνετε εσείς για το κράτος».
Το ίδιο ισχύει και για το Δήμο μας . Η δημοκρατία, έλεγε ο Πόπερ, ένας από τους μεγαλύτερους κοινωνιολόγους του 20ου αι., διαθέτει ένα προτέρημα: Διασφαλίζει την αναίμακτη αλλαγή στην εξουσία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όμως, απλώς η αλλαγή προσώπων στην εξουσία θα ήταν περιορισμένης ή και ασήμαντης αξίας τεκμήριο, αν δεν συνοδεύεται και από αντίστοιχη α λ λ α γ ή πολιτικής. Και ακόμη παραπέρα από αλλαγή του τρόπου σκέψης τόσο των αιρετών αρχόντων όσο και των Δημοτών.
Ακριβώς αυτή την α λ λ α γ ή π ο λ ι τ ι κ ή ς και την α λ λ α γ ή του τρόπου σ κ έ ψ η ς ευαγγελιζόμαστε να επιχειρήσουμε.
Και κλείνω τη γενική αναφορά με την παράθεση ενός δεσμευτικού πλαισίου διαχείρισης των κοινών που αποτελείται από τέσσερις δεσμεύσεις:
- απαιτείται μια αξιόπιστη αποτύπωση της συνολικής εικόνας του Δήμου
- απαιτείται ένας δημόσιος προγραμματισμός των δράσεων και μέτρων που άμεσα πρέπει να ληφθούν
- απαιτείται συνεχής έκθεση των πεπραγμένων – λογοδοσία και αξιολόγηση των δράσεων σε όλους του τομείς
- όλες οι κινήσεις/δράσεις πρέπει να γίνονται με απόλυτη διαφάνεια κάτω από το άπλετο φως της δημοσιότητας ώστε ο πολίτης να γνωρίζει και να κρίνει τις επιλογές μας. Λειτουργούμε εν ονόματί του και όχι εν ονόματί μας
Και τώρα μια σειρά από ειδικότερες δεσμεύσεις με την αναφορά των οποίων ελπίζουμε ότι θα αποσαφηνιστεί περισσότερο η λειτουργία του δήμου και κυρίως οι σχέσεις αιρετών αρχόντων και αρχομένων.
α. Η επικοινωνία: Οι πόρτες των υπηρεσιών του δήμου θα είναι ανοιχτές για τους δημότες. Σκοπός να εξυπηρετούνται από τις υπηρεσίες χωρίς τη διαμεσολάβηση του δημάρχου ή των αντιδημάρχων. Φυσικά οι πόρτες του δημάρχου, των αντιδημάρχων και των προέδρων θα είναι πάντα ανοιχτές.
β. Τα Γιάννενα να μετατραπούν σε έξυπνη πόλη. Βήμα βήμα θα χτίσουμε όσα χρειάζονται όχι μόνο για να βελτιώσουμε και να επεκτείνουμε την ηλεκτρονική επικοινωνία των πολιτών με το δήμο αλλά για να καταστήσουμε τα Γιάννενα μία πραγματικά έξυπνη πόλη.
γ. Αναδιοργανώνουμε τις υπηρεσίες, αξιοποιούμε το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού, αναβαθμίζουμε την λειτουργία τους με στόχο την καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση.
δ. Βελτιώνουμε την καθημερινότητα αρχής γενομένης από την καθαριότητα. Πολύ σύντομα θα θέσουμε σε εφαρμογή το σχέδιο μας και εδώ θα χρειαστεί η συμβολή όλων των πολιτών. Μα όλων.
ε. Αναβαθμίζουμε τους κοινόχρηστους χώρους, πάρκα, παιδικές χαρές, πλατείες και την κεντρική πλατεία της πόλης.
στ. Φέρνουμε ολοκληρωμένη πρόταση για το Γιαννιώτικο Σαλόνι με πυρήνα την προεκλογική μας δέσμευση. Έναν μεγάλο πόλο αθλητισμού και πολιτισμού, ένα πάρκο που θα υιοθετηθεί από τους πολίτες.
ζ. Αναδιοργανώνουμε την ΔΕΥΑΙ με σκοπό την εξυγίανσή της ώστε να δοθεί η δυνατότητα μείωσης της τιμής του νερού.
η. Υλοποιούμε το σχέδιο μας για προγραμματισμένη εξωστρέφεια της πόλης με σκοπό την αύξηση του τουριστικού ρεύματος που σημαίνει ενίσχυση της τοπικής οικονομίας.
θ. Στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα και δίνουμε κίνητρα σε νέους επιχειρηματίες.
ι. Προχωρούμε στην κατάρτιση ενός προγράμματος έργων υλοποιήσιμου και ευέλικτου. Ωριμάζουμε μελέτες για να απορροφήσουμε χρήματα και ξεκινούμε τον σχεδιασμό της νέας προγραμματικής περιόδου.
κ. Συνεργαζόμαστε με όλους ώστε να δώσουμε λύσεις στα θέματα της λίμνης.
Και τελειώνω: Είναι προφανές ότι μόνο αν αναλάβουμε συνολικά άρχοντες και αρχόμενοι να επικοινωνούμε μεταξύ μας διά μέσου της δέσμευσής μας σε κ ο ι ν έ ς α ξ ί ε ς, μόνον τότε ανοίγουμε ρωγμή ελπίδας προς την εύρυθμη συνύπαρξή μας. Αντί να τρέχουμε πίσω από ανύπαρκτους σ ω τ ή ρ ε ς ας επιδιώξουμε τη σ ω τ η ρ ί α με τη δική μας ευθύνη. Μόνο έτσι, δηλαδή ύστερα από μια συστράτευση, μια παν - στρατιά, ώστε, με την αναλογική συμμετοχή όλων να επιτύχουμε έναν π ο λ ι τ ι κ ό π ο λ ι τ ι σ μ ό, τον μόνον που θα μας βοηθήσει να περάσουμε απέναντι από την άβυσσο των προβλημάτων που απειλούν τη συνύπαρξή μας. Στη συνύπαρξη υπάρχει ένα αξίωμα. Τίποτε δεν κινείται αν εμείς οι ίδιοι δεν το θέσουμε σε κίνηση. Το ζήτημα είναι προς τα πού θα θέσουμε την κίνηση. Ας αναλάβουμε την ευθύνη επιτέλους τώρα, να δείξουμε το αυτονόητο: Να μάθουμε να συνεργαζόμαστε. Και, διαψεύδοντας προς μεγάλη του χαρά τον Αϊνστάιν, να αποδείξουμε πως και η πολιτική μπορεί να γίνει το ίδιο εύκολη όπως και η πάντα δύσκολη φυσική.

«Θέλεις την αλλαγή» έλεγε ο μεγάλος επαναστάτης της «μη βίας» Γκάντι «γίνε η αλλαγή».

Μωυσης Ελισαφ

Γ Ι Α Ν Ν Ε Ν Α - Ν Ε Α Ε Π Ο Χ Η

Πρόσφατα Δελτία Τύπου

Πρόσφατα Άρθρα Παρεμβάσεις

ΓΙΑΝΝΕΝΑ-ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Μωυσής Ελισάφ Δήμαρχος Ιωαννίνων Διευθυντής της Β’ Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων Ο Δήμαρχος Ιωαννίνων Μωυσής Ελισάφ γεννήθηκε το 1954 στα Ιωάννινα. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1979. Εργάστηκε στο Institute of Lipids and Atherosclerosis Research, Sheba Medical Center , Tel Hashomer, Sackler School of Medicine του Πανεπιστημίου του Τελ-Αβίβ, Ισραήλ (1993-1994).